Op 24 januari 2015 hadden we onze jaarlijkse Algemene Ledenvergadering. Na de pauze liet Wim van den Brink, sinds 2006 woonachtig in Lith en lid van onze Heemkundekring, zijn film zien over de ‘Dorpsdokter van Toen’. De film neemt u mee naar het begin van de twintigste eeuw en laat u zien wat voor instrumenten de dokters toen in hun praktijk gebruikten. Wim heeft al eerder op een van onze maandelijkse bijeenkomsten in De Hoeve een kleine selectie daarvan uitgestald en daar toen het een en ander over verteld.
Van september 2012 tot januari 2013 heeft hij in samenwerking met onze Heemkundekring meer van zijn collectie tentoongesteld in ons Heemhuis en heeft daar regelmatig rondleidingen gegeven. Hiervan heeft Theo Hooymans, lid van de Film- en Videoclub in Oss, deze film gemaakt.
Wat laat de film zien? Na de inleiding, waarin verteld wordt hoe de verzameling tot stand is gekomen, krijgt u een kijkje in de geschiedenis van de geneeskunde. De focus ligt op de periode 1870 tot 1940. Want vanaf 1870 volgde de ene nieuwe ontdekking de andere op en deze vormden zo de basis van onze huidige geneeskunde. Ook werd in die tijd duidelijk dat aderlaten, een eeuwenlang toegepaste behandeling voor allerlei kwalen, geen enkele medische betekenis had en zelfs schadelijk was.
In het tweede deel van de film maakt u kennis met de dokter zelf. De dorpsdokters uit die tijd hebben maar weinig gebruik kunnen maken van de nieuwe ontwikkelingen, omdat deze vaak nog niet in de praktijk toegepast konden worden. Hun geneesmiddelen en hun instrumentarium boden slechts beperkte mogelijkheden om de patiënt daadwerkelijk beter te maken. Met andere woorden, de dokters uit die tijd hadden hun patiënten eigenlijk maar weinig te bieden. Toen rond 1940 penicilline op de markt kwam, was dit de eerste grote doorbraak in de behandeling van infectieziekten. Daarna heeft de geneeskunde ook ten aanzien van andere ziekten een enorme vlucht genomen, zowel op het gebied van de diagnostiek als de (medicamenteuze) behandeling.
Wim van den Brink is geboren in 1939 in Laren (NH). Hij was tien jaar apotheekhoudend huisarts in Bleiswijk en specialiseerde zich daarna tot longarts. Hij was daarna tien jaar werkzaam in het Nederlands Astmacentrum te Davos, Zwitserland en aansluitend enige jaren in het Universitair Longcentrum Dekkerwald in Groesbeek.